Chrzest św.

Kto wierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie wierzy, będzie potępiony (Mk 16, 16)

Sakrament chrztu należy – obok bierzmowania i Eucharystii – do sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Używane w Biblii greckie słowo βαπτίζω, które tłumaczone jest na język polski jako chrzest, oznacza zanurzenie.


Aby zgłosić dziecko do chrztu należy przedłożyć w kancelarii parafialnej:
• akt urodzenia dziecka z USC
• wyciąg z akty ślubu kościelnego rodziców lub zaświadczenie o ślubie konkordatowym
dane o rodzicach chrzestnych (wyznanie rzymskokatolickie, wiek, dokładny adres zamieszkania)
zaświadczenie z parafii zamieszkania rodziców chrzestnych o praktykowaniu wiary
Rodzice, lub rodzice chrzestni powinni postarać się o świecę i białą szatę dla dziecka.


Warunki jakim powinni odpowiadać rodzice chrzestni wg Kodeksu Prawa Kanonicznego:

Kanon 872
Przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to możliwe, chrzestnego. Ma on dorosłemu towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu, a dziecko wraz z rodzicami przedstawić do chrztu oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki.

Kanon 873
Należy wybrać jednego tylko chrzestnego lub chrzestna, albo dwoje chrzestnych.

Kanon 874
§ 1. Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:

  • Jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencje pełnienia tego zadania;
  • Ukończył 16 lat, chyba, ze biskup diecezjalny określił inny wiek, albo proboszcz lub szafarz jest zdania, ze słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;
  • Jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiara i odpowiadające funkcji, jaka ma pełnić;
  • Jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;
  • Nie jest ojcem lub matka przyjmującego chrzest.

§ 2. Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu.

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.